ارتباط سطح سرمی ویتامین D کلسیم با پوسیدگی دندانی در کودکان ۶-۱۲ ساله
بررسی ارتباط سطح سرمی ویتامین D کلسیم با پوسیدگی دندانی در کودکان ۶-۱۲ ساله
پوسیدگی دندانی شایعترین بیماری مزمن دوران کودکی است که باعث مشکلات جویدن، درد و کاهش کیفیت
زندگی میشود و فاکتورهای متعددی از قبیل فاکتورهای فیزیکی، بیولوژیکی، محیطی و رفتاری بر آن موثر هستند.
یکی از فاکتورهای بیولوژیکی موثر، ویتامین D میباشد که باعث حفظ غلظت مناسب یونهای کلسیم و فسفر در خون و در نتیجه مینرالیزاسیون نرمال استخوان و دندانها میشود.
ویتامین D با تنظیم میزان کلسیم نقش مهمی درتشکیل مینا، عاج و استخوان دارد؛ چرا که آملوبلاستها و
ادنتوبلاستها سلولهای هدف برای فعالترین فرم ویتامین D میباشند. کمبود ویتامین D در طول دورههای تکامل
دندانی میتواند منجر به نقصهای تکاملی مثل هیپوپلازی مینا شده و ریسک فاکتوری برای پوسیدگی باشد.
در ایران علی رغم تجویز مکملهای ویتامین D برای نوزادان شیرخوار، کمبود ویتامین D بین کودکان شایع میباشد کمبود ویتامین D یکی از علل اصلی ریکتز نوزادان در اکثر کشورها میباشد. میزان ویتامین D و متابولیتهای آن در شیر مادر کم میباشد و شرایط آب و هوایی و پوشش نیز از قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش به میزان کافی جلوگیری میکند.
زمانی که کمبود ویتامین D وجود دارد متابولیسم کلسیم تغییر یافته و بدن نمیتواند به درستی کلسیم جذب کند. با کاهش میزان کلسیم، هورمون پاراتیروئید PTH تحریک شده و باعث خارج شدن کلسیم از منابع اسکلتی میشود