روش درمانی متداول برای بازسازی نواحی بیدندانی پارسیل (RPDs) پروتزهای پارسیل متحرک
هستند، اما می توانند دشواریهای پریودنتال جدی را برای دندانهای بر جا ماندهی بیمار ایجاد کنند.
رست مزیالی، صفحه راهنما، آی ) RPI هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر پروتزهای پارسیل ساخته شده با طرح بار ) بر نمایههای پریودنتال دندانهای پایه در مقایسه با دندانهای غیر پایه بود.
مواد و روش: در این بررسی مداخلهای آیندهنگر، روی هم رفته، ۴۸ دندان پایه و غیر پایه، در شمار ۲۲ بیمار ۳۰ تا ۶۸ سال با میانگین سنی ۴۸ سال با بی دندانی کلاس یک کندی، بدون در نظر گرفتن سن و جنس به بررسی وارد سطح چسبندگی بالینی ،Clinical probing depth(CPD) شدند.
نمایه های پریودنتال شامل عمق بالینی پریودنتال در زمانهای دو هفته، ۴،۱ و ۱۲ (GI) و نمایهی لثهای (KG) پهنای لثهی کراتینیزه ،Clinical attachment level(CAL) ماه پس از تحویل پروتز در دندانهای پایه و غیرپایه اندازهگیری شدند.
از روش آماری ناپارامتری ویلکوکسون برای بررسی تغییرات و مقایسهی نتایج استفاده شد. (Wilcoxon)