گرافت‌های اتوژن

فیلم دوره آموزشی بیولوژی استخوانی ایمپلنت به زبان فارسی ( قسمت ۵ – گرافت‌های اتوژن )

یک استخوان ریموس ramus یکی از بیشترین چیزهایی است که شما میتوانید برداید اما باید شما در نظر داشته باشید که این منطقه از نظر آناتومی کمی کریتیکال (بحرانی) است

زیرا این بخاطر این است که اینجا اینفرا آلوئولار و اسکولار باندل را داریم و شما میخواهید که این تکه استخوان را بردارید و اگر شما خدایی نکرده کمی بیقدار به آب بزنید و این ضلع را به این صورت برویم و نرو(لبه) را دمیج کنیم که لب مریض همیشه بیحس خواهد شد و یا پرستژیا بدهد که موقتا گرفتار شود که بستگی به میزان برش دارد
در اینجا یک دیفکت بزرگی را میخواهیم که آنرا پر کنیم و گاهی شما کوچکتر میتوانید بردارید و گاهی با تریفایند میتوانید این استخوان کورتیکال را بردارید

پس برداشتن استخوان از ناحیه ریموس معمولا کورتیکال است که معمولا استخوان یا اسپونجیوزای خوبی از آن انتظار نداریم مگر آنکه کمی زیر استخوان کورتیکال بروید و با رانژور دور آن بگردید و معمولا هم سخت پیدا میشود

آنچه در این عکس میبینید یک کیس است که برداشته شده است که این تکه استخوان را داده است و این تکه کورتیکال آن است و این تکه داخل آن است که به این رنگ است و کمی اسپونجیوزا شود خوب است ولی اسپونجیوزایی نیست که من بتوانم روی آن حساب کنم

که در اینجا کمی تجربه نیاز است و شما میتوانید به شرط آنکه بک گراند بیشتری داشته باشید

در اینجا شما میبینید که برش داده شده است که این برش میتواند بوسیله اره ،پیزو و دیسک و…. میتواند داده شود که سه طرف آن برش داده میشود و بعد آنرا وج میکنیم که خودش میشکند یا زیر آن هم یک خط بیندازیم که در نهایت این قطعه را بردایم

ناحیه چانه
در ناحیه چانه کمی مشکلاتمان بیشتر است که میتواند حالتهای زیر باشد
که میتواند سالکوس اینسیژن Buccal sulcus incision  یا وستیبولار ایسیژن باشد
ولی یکی سری مشکلات در رابطه با نوک ریشه و ناحیه منتال داریم
همانطور که در اینجا میبینید باید ۵ میلیمتر فاصله با نوک ریشه ها داشته باشیم

تا آسیبی به عروق آن نزنیم و دیوایتال و نون‌وایتال نشود و اینجا منتال‌فرامن هست و میتواند یک استخوان کورتیکو کنسلوس درست و حسابی دربیاید

ولی چانه توصیه نمیشود مخصوصا در خانمها .و ممکن است لیپتوزیس بدهد با به عبارتی لب مریض حالت ول شدگی ایجاد شود که این خیلی بد است و معمولا قشنگ نیست به همین خاطر من سعی میکنم از ناحیه ریموس استخوانم را بردارم که در ناحیه ریموس مشکلاتم خیلی کمتر است

در اوایل کارم از این ناحیه استفاده میکردم ولی چند سالی است که سراغ این ناحیه نرفته ام مگر آنکه مجبور شوم و کم بیاورم و بروم از این ناحیه هم برداشت کنم

اساس کار در همه این موارد که گفته شد بایولوژی است

آنچه اینجا میبینید سطح مقطع یک استخوان فیبولا fibula است که فرق آن با استخوان قبلی این است که این استخوان یک استخوان دنس و متراکم کورتیکال است که وسط آن بون مرو و چربی است

مورد استفاده این استخوان در سیویل کامپلکیشن ها و کامپلکس کیسها که همین استخوان هم در باسازیهای ماگزیلا هنگامی که به فک منتفل شد تبدیل به استخوان میشود
برای یک نمونه یک مجروح جنگی که قرار بود به خارج از کشور اعزام شود در ایجا خودمان جرات کردیم و فیبولا رو در ماگزیلا استفاده کردیم که شاید در دنیا این کار برای اولین بار بود انجام میشد برای این نمونه بعد از دو سال که ایمپلنتها انجام شده بود یک عکس دوسالانه پرایپیکال از این مریض گرفتم در اینجا من نتوانستم تشخیص دهم که این استخوان تاربیکولار ماگزیلای قبلی بیمار است یا استخوان ترابیکولار استفاده شده است یعنی کاملا درست به همان شکل استخوان ماگزیلا درآمده بود

این یک استخوان ایلیاک است
این یک تکه استخوان کرتیکوکنسلوس corticocancellous است برای اینکه استخوان ماگزیلای بالا را بصورت کامل بازسازی کنید که بیرون آن کورتیکال است و وسط آن یک اسپونجیوزا خیلی خوب وجود دارد و تمام چیزی که میخواهید در استخوان ایلیاک است

به همین خاطر اکثر کارهای استمسلی را هم از بن مروی ایلیاک استفاده میکنند

در اینجا شما یک مثال از این میبینید که یک خانم است که آملوبلاستوما ameloblastoma دارد که در این کیس ما همزمان آملوبلاستومای این خانم را درآوردیم و بصورت همزمان گرافت کردیم
که در این تصویر ناحیه آملوبلاستوما را میبینید که فک باید رزک میشده است که اینجا یک رکونستراکتشن پلیت است که پیچهای تیتانیم  ایمپیلنت باید در فک برود 

همانطور که میبیند یک استخوان وسیع در اینجا پر شده است که این با مکانیزمی که گفته شد ترمیم میشود که اینجا استوبلاست هست و متریکس آن استوکانداکتیو است و در کورتکس آن بی ام پی هست که سلولهای میزبان را تحریک میکند که تبدیل به استوبلاست میشود که همه این مجموعه به سمت استخوان سازی میرود
از طرف دیگر استوکلاستها هم میخوردند به بیان دیگر استوکلاستها ارتشی است که هجوم میبرد و استوبلاستها مثل واحد پشتیبانی است که جلویش را پر میکند

برای تغذیه روزهای اول مغز استخوان و اسپونجیوزا در روی استخوان سوراخهایی میکنند تا در روزهای اول با دیفیوژن اکسیژن و غذا به آنها برسد و وسکولاریزیشن در چند روز اول برقرار شود

این تصویر که میبینید مربوط به استخوان بون‌مرو Bone Marrow است و اینکه این استخوان بون‌مرو چقدر پتانسیل استخوان سازی دارد
بین استخوانهای بن‌مرو و اسپونجیوزا کدامیک وقتی که پیوند زده میشود زودتر میگیرد ؟
اسپنجیوزا
بین اسپونجیوزا و کورتیکال کدامیک بیشتر میماند ؟ استخوان کورتیکال
استخوان کورتیکال دیرتر جذب میشود ولی زودتر وسکولارایز میشود ولی اسپونجیوزا دیرتر وسکولاریزه میشود ولی زودتر جذب میشود