در رابطه با استفاده از BMP های زیاد در گذشته اینطور میگفتند که شما اگر BMP را در جایی قرار دهید همانطور که میگویید استخوان ترشح میکند (بن ایندیوس میکند ) و آنقدر استخوان ترشح کند که به استوساک تبدیل شود و بعدها بعد از مطالعات فهمیدند که اصلا اینگونه نیست
PRGF میزان فاکتورهای آن بیشتر است ولی در PRF این فاکتورها را دارد ولی چیزهای دیگر زائدی دارد که ممکن است مزاحم باشد
در روشی که PRGF میشود سه لایه تشکیل میشود که یکی PPGF است که لایه اول است بعد PAGF است و بعد لایه PBGF تشکیل میشود که ما لایه سوم را میگیرم که تبدیل به pRGF میشود که این درست روی گلبولهای سفید هست و زیر گلبولهای سفید گلبولهای قرمز قرار دارند که ته‌نشین شده‌اند
که این کار توسط شرکتهایی که این کار را انجام میدهند انجام میگیرد و شما لازم نیست که نگران این موارد باشید و همین را باید بدانید که منظور از لایه PRGF همان لایه ای است که بالای گلبولهای سفید و زیر PAGF هست را میگیرند که از ۵سی سی خون تنها نیم سی سی PRGF بدست می‌آید که این نیم سی سی را با اینها مخلوط میکنید و در دیفکت قرار میدهید
منتها شما نباید فکر کنید که این ترکیب برایتان معجزه خواهد کرد
خوب در اینجا این سوال پیش می آید که این PRGF چه تاثیری روی دیفکت دارد که من با این مواد ترکیب کنم یا نکنم ؟
بعد از سه ماه درجایی از PRGF استفاده کنم یا نکنم چه تفاوتی در نتیجه خواهد داشت؟
بعد از چهارماه که من میخواهم ایمپلنت بگذارم در محصول نهایی PRGF استفاده کنم یا نکنم چه تفاوتی خواهد داشت ؟
هیچ تفاوتی نخواهد داشت زیرا اگر تفاوت داشت استفاده از PRGF را اجباری میکردند ولی اینجا فقط در جهت شتاب بخشیدن به ترمیم و بهبودی است که بکار میرود و در روزها و هفته های اول میتواند ترمیم را بالا ببرد و چون ترمیم را بالا میبرد ثبات لخته تان بالاتر است شانس دهیسنس dehiscence تان کمتر است و شانس اینکه مریض زودتر ترمیم پیدا کند بیشتراست
همانطور که یادتان است در قبلتر استفاه از پی‌آر‌پی prp (plasma rich platelets) بسیار متداول بود ودستگاههای مختلفی برای آن میفروختند ولی بعدا مقالاتی آمد که نشان میداد هیچ تفاوت آشکاری بین کیسهایی که prp شده اند و نشده اند وجود ندارد و همه اینها جمع شد و ممکن است PRGF نیز شبیه آن باشد و حالا PRGF وrhPDGF و rhBMP-2 نظیر آمده است و ممکن است ۵ سال بعد مقالاتی بیاید که بگوید همه اینها بی خاصیت هستند
ولی در حال حاضر میگویند که در تسریع التیام تفاوت دارد ولی در نتیجه نهایی تفاوتی وجود ندارد
و در خیلی از موارد ما میخواهیم که سافت تیشو هیلینگ soft tissue healing یا بازسازی بافت نرم ما سریعتر انجام شود زیرا اگر soft tissue healing انجام نشود استخوان زیر آن هم به خطر می افتد
و اگر شما اینها را اگر هم قرار ندهید از طریق داکت و اینداکتیو محصول نهایی تان را بدست خواهید آورد و محصول نهایی یکی است
فقط در BMP-2 است که میتوانم در بعضی جاها بدون استفاده از این مواد استفاده کنم
و این rhBMP-2 است که با بقیه فرق میکند و من میتوانم در برخی جاها با آغشته کردن به کلاژن اسپونج ها بدون استفاده از آلوگرافت یا زینوگرافت دیده اند که استخوان سازی انجام شده است و این چیزی است که باید آنرا استثنی کنید
ولی rhBMP-2 خیلی گران است یعنی مقرون به صرفه نیست که ۱ سی سی آن قیمتی در حدود ۱۰۰۰ دلار دارد که این برای کیس های کامپرومایز بکار میرود برای مثال کیسی که اشعه درمانی شده است که یک دیفکت استخوانی بد دارد و این دیفکت خراب است و برای کیسهای روتین نرمال شما نباید از این استفاده کنید زیرا باعث تحمیل یک چیز گران قیمت به مریض میشود
پس شما باید ببینید که اینها هم ایندیکیشن های خاص خودش را دارد در جاهایی که blood supply compromised یعنی خونرسانی به خطر افتاده است بد خراب است استخوان خراب است و ما میخواهیم که زود به یک چیز برسیم
در مبحث برداشتن استخوان گفتیم و مجددا در عکس نگاه میکنیم که تکه های اضافی استخوان را برداشته ایم و علاوه بر این تکه استخوان ، پارتیکولیت کرده ایم تا هم بلاک داشته باشیم و هم در درزهایی که میخواهیم پارتیکولیت بن (تکه های کوچک استخوان ) بریزیم
در این تصویر استخوان بایئوس را میبینید که از شکل آن مشخص است و زینوگرافت در کنار آتوگرافت که بعضی مواقع ایندو را باهم مصرف میکنیم
این تصویر هم استخوان ریموس را نشان میدهد که در سه بعدی ها 3d dimension augmentation بعدا گفته میشود که چطور انجام خواهد شد
باز در این تصویر میبینید که تکه های استخوانی همرا با ترفایند trephine bone میشود برداشت کرد که این حجم استخوان را میشود از استخوان ریموس برداشت کرد
این تصویر مال یک استخوان خراش داده شده است که اسکراچ شده و میتوانید کمی خرده استخوان بتراشید و میتواند یک استخوان به این حجم ( در تصویر نشان داده شده) را به شما بدهد
در این تصویر یک سری پارتیکلهای استخوانی را میبینید که با رانژور معمولی از حفرات برداشته شده است و حفراتی که اکسترکشن شده است خرده های آن برداشته شده است که این میتواند یک حجم استخوانی به شما بدهد و نیاز نیست که حتما شما از یک جایی بردارید گاهی شما از روی سایتتان که با دریلینگ انجام میدهید میتوانید استخوان برداشت کنید
یک تکنیک وجود دارد که شما با یک لوسپید(سرعت کم ) و تورک(گشتاور ) بالا و بدون آب شما میتوانید استخوانتان را برای گرافت بردارید حتی در روی مته ها در دورهای آهسته روی رزوه‌های آن استخوان است که میتوانید استفاده کنید که بهترین استخوان است
این تصویر یک آلوگرافت را نشان میدهد که معمولا باید کمی هایدریت شود و چند دقیقه ای روی آن آب میریزیم که آب جذب کنند چون اینها فریز دراید allograft freeze-dried هستند و خشک هستند یعنی دی هایدریت dehydrated هستند و هنگامی که آب جذب میکنند کمی بزرگتر میشوند
این عکس DFDB هست که مثل خمیر و پوتی هست و که با ترکیب با مواد گفته شده شما میتواند از آن راحتتر استفاده کنید
دقت کنید که زیاد سراغ این چیزها نروید و بیشتر از مواردی استفاده کنید که ایندیکیشن دارند
در تصویر بعدی شما بزرگ شده‌ی زینوگرافت را میبینید که با مگنیفیکیشن بالا است
تصویر بعدی نشان میدهد که در GBR چه اتفاقی می افتد .
اگر من محیط را با این ممبرین بپوشانم نمیگذارم این سلولهای فایبروبلاست در اینجا بنشینند و به داخل بروند مثل آن که در ورودی کلاس بایستد و تنها به اعضای کلاس اجازه ورود دهد و اینجا آستوبلاستها تنها میتوانند وارد شوند